هكذا تكلمت سندريلا

1 الطموح
■ بكرة الساعة حداشر صباحاً حيقع أهم حدث فى تاريخ السينما المصرية.. ح تكسب وجه جديد.. فن جديد.. موهبة.. عبقرية.. اسمى ح يتكتب بالنيون.. صورى ح تتنشر فى الجرايد.. الناس ح تشاور علىّ وتقول: سناء.. سناء.. سناء.. النجمة السينمائية اللامعة سناء شلبى.. مش ممثلة.. نجمة.. نجمة عظيمة.
[سناء فى فيلم «عيلة زيزى»]
2 الحضور
■ هى صحيح تتحب تتحب.. لكن قليلة الأدب.. وطعمة وحلوة وأمورة وتتاكل حاف.. لكن...
[محمد عوض يصف «عزيزة» فى فيلم «حلوة وشقية»]
■ إنتى عربية سايبة من غير فرامل.. خطر الواحد يبيع عمره علشان يسوقها.
[عباس (فريد شوقى) يصف «أميرة» فى فيلم «لعبة الحب والجواز»]
3 الواقعية
■ الحب رفاهية مش كل إنسان يقدر عليها.. نوع من الكماليات ليه ناس مخصوصين.. أنا مش منهم.
[زوزو فى فيلم «خلى بالك من زوزو»]
■ البنت فى العصر ده لازم تحدد مستقبلها فى الأول.. وعشان تحدد مستقبلها وتعرف تعيش كويس لازم يكون معاها سلاح.. ليسانس مثلاً.
[إيمان فى فيلم «الثلاثة يحبونها»]
■ الصعيد زى بحرى زى اسكندرية زى أى حتة.. المحترم محترم والهفية هفية.. مفيش حاجة بالسرقة اسمها حق.
[بهية فى فيلم «المتوحشة»]
■ كل واحد منا له شىء أو شخص بيخاف منه ويحس بوجوده دايماً.. ودايماً عاوز يظهر قدامه نضيف.. ما بيغلطش.
[تهانى فى فيلم «على من نطلق الرصاص»]
4 لاالجسارة
■ إحنا مش فيران عشان نستخبى فى جحر.. إحنا بنى آدمين.. لينا الحق إننا نختار ونرفض.. ليه عاوزينا نهرب؟.. عاوزينا نفضل تحت رحمتهم؟.. عاوزينا نرجع نتقابل فى السر.. فى الضلمة.. كارهين إننا نعيش فى النور!.
[مها فى فيلم «الحب الذى كان»]
■ احبسونى.. اشنقونى.. ما عادش يهمنى.. أنا أستحق الموت عشان سمعت كلامكم.. خليتونى سافلة زيكم.. خاينة.. جاسوسة.. حقيرة.. ضيعتونى يا خالد بيه.. ضيعتونى.. مسير الناس تكشفك على حقيقتك وتضربك بالجزم.
[زينب فى فيلم «الكرنك»]
■ بتحققوا معايا ليه؟.. هو أنا سرقت حاجة؟.. أخدت رشوة؟.. شهدت زور يا آنسة كاميليا؟.. ولاً استغليت نفوذى يا شرارة بيه؟.. لو عندك الشجاعة فهمنى أنا عملت إيه!.. وحتى السلطة اللى فى إيديك مسيرها فى يوم تروح... شرارة بيه: يحموك فى كنكة.
[أميرة فى فيلم «أميرة حبى أنا»]
5 التمرد
■ ما تزعلوش من صراحتى.. إنتو بتضحكوا على نفسكم.. إنتو كاتبين يافطة «ممنوع الحريم» وأول ما شفتونى غيرتوا كل أفكاركم.. والأستاذ شريف أعصابه خفيفة قوى.. ما بيستحملش.. كان ح يخلص فى إيدى ساعة ما قلت له: أنا بحبك..
[إلهام فى فيلم «العزاب الثلاثة»]
■ بالقوة ح ارقص له واحب اللى فى بالى.. ما اتخلقش اللى يقدر يغلب مرة.
[أنثى الأراجوز فى فيلم «الزوجة الثانية»]
■ فكر كده لو قبلت أبقى مراتك ح تعمل منى إيه!.. خدامة.. جارية مالهاش شخصية.. تفكر بطريقتك وتعيش بطريقتك.. وحتى فى النهاية بيتهيألى إنك لازم تحدد الطريقة اللى ح تموت بيها.
[نادية لسمير (حسين فهمى) فى فيلم «غرباء»]
■ كل شىء ممكن يتصلح ما عدا حاجة واحدة.. لما الراجل ينزل من نظر مراته.
[أميرة فى فيلم «أميرة حبى أنا»]
6 التناقض
■ كلكم خاينين مالكوش أمان.. كلكم شياطين فى صورة إنسان.. يا ويلنا من جنس الرجالة.. جنس أنانى.
[نادية فى فيلم «حواء والقرد»]
■ مش عايزاك تمشى وتسيب البيت.. أصل يعنى العيشة فى البيت من غير راجل بتبقى عيشة زى الزفت.. فهمت؟.
[عفاف فى فيلم «غريب فى بيتى»]
■ سامى مات.. وانت سافرت واتجوزت.. وأنا بقيت لوحدى.. ولأنى بنت كان لازم أتجوز.
[تهانى فى فيلم «على من نطلق الرصاص»]
7 الانكسار
■ حد ضربك على قفاك؟.. حد تف فى وشك؟.. حمَّرت لحمة للناس اللى بتشتغل عندهم وبقت عينك بتبص عليها وخايف تدوق فتفوتة ليقولوا عليك طفس؟.. ملعون أبوالفقر وأبواللى بدعه.... عارف يا أشرف.. حكايتنا كانت ح تبقى جميلة لو كان الدنيا ما فيهاش فقر.
[بهية فى فيلم «المتوحشة»]
8 الكبرياء
■ أنا ما حدش يفتشنى أبداً.
[سكينة فى فيلم «مبكى العشاق»]
■ ما تعيطيش يامَّه.. ما تعيطيش.. ما تعيطيش أمال.. آنى بخير والحمد لله.. وربنا ساترها معايا.. ما حيفضحنيش أبداً.
[فاطمة فى فيلم «الزوجة الثانية»]
■ لو كان عندى كرباج كنت ضربتهم زى ما ضربونى.
[أمانى فى فيلم «شقاوة بنات»]
■ ما تركعش.. سيب.. ما اطيقش الراجل اللى يركع.
[شفيقة فى فيلم «شفيقة ومتولى»]
■ أنا لو ما كنتش شريفة ما كنتش طلبت منك الطلاق.
[مها فى فيلم «الحب الذى كان»]
9 الانتماء
■ نسافر؟.. نسافر فين؟.. بره مصر؟.. مش عايزة أسافر.. هى دى البلد اللى تعجبنى.
[فايزة فى فيلم «حب فى الزنزانة»]
■ كفاية كفاية.. إنت مش حاسس بيا أبداً.. إنت واللى زيك.. كلكم مش حاسين بحاجة.. هى دى الحقيقة.. مش حاسين بحاجة.. عشان ما شفتوش أمهاتكم وهى بتموت بين إيديكم.. ولا أهاليكم وهمَّا بيتحرقوا بالنار مش لاقيين اللى يطفيهم.
[سعاد فى فيلم «الخوف»]
10 الاستشراف
■ ما عندكش فكرة مصر ح توحشنى قد إيه!.. أنا نفسى أشوف الهرم.. نفسى أشوف كل حتة فى مصر قبل ما اسافر.. أنا حاسة إنى مش ح ارجع مصر تانى.. كان نفسى أعيش هنا وأموت هنا.
[نادية فى فيلم «نادية»]